Carita Pondok Iwan M. Ridwan
Hujan tèh
geus raat deui. Ukur ngabaseuhan taneuh dayeuh nu geus lantip ku tèmbok jeung
aspal. Cileuncang teu kungsi nyangkrung. Saharita laas. Malidkeun gegedoh jalan
kana susukan handapeun trotoar. Panonpoè beunta deui tayohna can wancina surup.
Langit bèngras marahmay. Mèga bodas titinggal hujan sakedapan pisan. Di jero
kamar kontrakan kuring anteng ngajajanteng hareupeun eunteung satangtung. Ngaca
aya sajamna. Samalah mèmèh jung tèh rèt deui, rèt deui kana eunteung. Inggis
aya nu kurang dina ieu diri. Inggis aya nu matak èra atawa pikaèraeun manèhna.
Sahenteuna nu rèk ditepungan tèh sasatna anyar pinanggih. Buuk disisir rapih.
Ngadadak makè baju kamèja. Salur warna biru dongker. Henteu ari dikajerokeun
kawas anu ngantor mah, bubuhan makè calana jeans.
Pulas hideung karesep kuring.
Ku dangdan
bener mah kuring tèh teu gorèng-gorèng teuing geuning. Malah asa
deukeut-deukeut ka beungeut Ben Joshua. Enya. Kuring gè boga karang dina pipi kènca
deukeut kana tungtung biwir. Badis manèhna. Potongan buuk ogè mèh-mèhan
satipeu. Padahal da teu ngahajakeun hayang nyaruwaan èta artis sinètron. Enya
mirip pisan dialak-ilik dina eunteung tèh. Keun baè ukur ceuk pangrasa ogè. Nya
rèk ku saha deui atuh diri tèh dipuji ari lain ku sorangan mah. Baheula remen
dipuji tèh ku indung bubuhan masih kènèh saimah. Ari ayeuna mah pan kuring
ngumbara demi ngaronjatkeun ajèn diri. Hirup sorangan jauh ti kulawarga demi
cita-cita. Sakola di paguron luhur tepi ka boga gelar sarjana. Geus laksana èta
cita-cita tèh. Samalah geus boga pacabakan anu matuh di salah sahiji pernerbit.
Kuring jadi ilustrator buku-buku bacaeun barudak. Puguh kuliah tèh jurusan desain visual da ti keur leutik resep
gagambaran. Horèng karesep tèh jadi cukang lantaran datangna milik rejeki. Teu
mènta duit ka kolot ayeuna mah. Sagala pangabutuh bisa kacumponan ku sorangan. Samalah
bisa ngiriman unggal bulan. Geus kabeuli motor anu CC-na saratus lima puluh ogè.
Kawasna mah geus cukup ngahirupan kulawarga leuleutikan mah. Ngan nya kitu tèa
tepi ka kiwari kuring masih kènèh lalagasan.
Saban
mulang ka lembur remen nu natanyakeun iraha rèk ngiringkeun. Babasaan kolot
baheula ngiringkeun tèh. Jajaka anu geus ngiringkeun nyi mojang leumpang dina
galengan sawah hartina geus deukeut-deukeut ka laki-rabi. Geus jinek ka
saha-sahana. Kolot-kolotna pada-pada geus doa. Kecap ngiringkeun tèh jero pisan
hartina harita mah, tapi kiwari bèda deui. Nyi mojang tèh bèda kahayangna. Teu
hayangeun diiringkeun ti tukang atawa ditungtun ti hareup. Diuk gigireun bari
tumpang kaki dina jero wahon kitu kapalayna. Teu kungsi kapanasan ku panon poè
atawa kakotoran ku leutak taneuh titincakan. Karingetna teu kungsi ngeclak.
Awakna teu welèh meleber seungit parfum.
Lain
teu hayang geuwat-geuwat rapalan. Kabandungan
ku sorangan rumah tangga di kota mah teu cukup ku duit saèutik. Hajat nu kungsi
kaalaman ku Si Rangga ogè tepi ka mèakeun mangratus juta, sabab hajatna di gedung.
Lamun teu di gedung nya di hotèl. Hajat di imah mah èra ngondang babaturan
majar tèh. Bisi pada ngaromongkeun. Satutasna rumah tangga pan kudu langsung
boga imah. Acan deui mobilna. Dahar pakèna anu lain bantrak-bantrakeun. Samalah
sakapeung mah kudu dahar di rumah makan, cafè
atawa rèstoran. Pakansi jeung jalan-jalan. Waragad makè up mah can kaasup. Kitu nu kabandungan dina kahirupan Si
Rangga satutas kawin jeung urang kota.
Horèng wanoja
urang kota mah dangdan tèh geus jadi kabutuhan primer. Lamun teu kitu beungeutna bakal siga anu hudang gering
atawa hudang ngajuru. Pias bari jeung bintitan. Halis ukur lalambaran. Mun teu
dipinsil tèh kawasna moal aya anu wanieun iinditan. Komo satutas kiwari ibur
mojang geulis anu ngahaleuangkeun tembang solawatan mah, mèh-mèhan saban
nonoman tèh nurutan dangdosanana. Bajuna, tiungna, calana jeung sapatuna. Geus
puguh ari make up-na mah ceuk tadi gè
geus jadi kabutuh nu utama. Damisna teu welèh euceuy ku blush on, mèh-mèhan mapakan lipstick
dina lambeyna. Kacamata buleud nyangked dina pangambung demèsna mapaèsan
socana. Padahal Nèng Biduan Solawatan mah socana semu sipit, nu matak kacasocana
buleud sangkan tiasa nyaimbangan kaayaan socana. Tèrang paèlmuan make up korektif mana kitu ogè. Pami soca sipit kacasocana kedah
buleud. Ari anu buleud socana mah
pantesna nganggo kacamata lonjong.
“Nèangan
calon tèh urang lembur wè atuh, da urang mah urang lembur. Kudu nurub cupu.
Urang lembur ka urang lembur deui. Urang kota jeung urang kota deui. Mahal
biaya hirup di kota mah, keun wè sina ku urang kota deui,” Ema sasauran basa
kuring balaka ngeunaan kahirupan di kota.
“Nyaèta
Ma, urang lembur ogè tos di kota ayeuna mah. Malihan urang lembur sareng urang
kota tèh taya bèntenna,” kuring nèmbalan.
“Enya
atuh lamun kitu mah tèangan wè nu solèh,” saur Ema deui
“Solèhah
panginten, Ma,” pok tèh
“Tah èta,”
Ema gumujeng. “Ema mah ukur rèk ngadungakeun wè jeung urang mana waè ogè, nu
penting mah hidep bisa hirup rumah tangga dina kaayaan runtut raut sauyunan. Bagja
di dunya salamet di ahèrat. Teu kurang itu-ieu. Rumasa Ema mah teu bisa
nyenangkeun hidep,” sambungna.
Sok dumadak
ngalimba upami Ema tos nyarios kitu tèh. Rumasa kuring ogè tacan bisa nyugemakèun
indung. Saèutikna ku hiji hal anu bisa mawa katingtriman kana batinna. Rumah
tangga. Nilik kana umur apanan geus ampir nyedek ka opat puluh, sedeng hirup
masih lalagasan waè. Majar tèh bujang lapuk. Nu matak sok kasindir lamun aya nu
nyetèl lagu ‘Hayang Kawin’ tèh.
*
Jenny.
Wanoh tèh dina media sosial. Ngaran
akunna Jenny Angle. Bèrèhan manèhna mah. Tina sakitu puluh wanoja anu dikontak
ngaliwatan messenger, ukur manèhna anu ngabales.
“Potona
saè,” ceuk kuring basa mimiti chatting.
Singget kuring mah. Tara ngucapkeun salam heula. Tara basa-basi ka saban anu
dikontak dina messenger tèh. Èta
meureun nu ngalantarankeun tara aya anu ngabales tèh. Dianggapna jalma purunyus anu teu adab teu tatakrama. Jenny mah
harita dikitukeun tèh ngabales.
“Like atuh saè mah,”
Hiji
kalimah anu matak bungangang hatè kuring. Kapanasaran mimiti sumarambah dina
sakujur awak. Panon beuki mencerong kana layar hapè. Leungeun mingkin pageuh
ngeukeuweuk èta tèknologi anu bisa sagala rupa. Hatè mah nya kitu tèa dumadak silih
tabeuh jeung jajantung. Dag-dig-dugna mani nyesek kana bayah. Puguh nu diajak chatting tèh hadè rupa. Atra dina saban potrèt
anu di-upload-na. Kawasna mah ngahaja meunang fotografer. Tematik sagala. Monokrom,
fashion, samalah fine-art. Siga
foto modèl. Kuring yakin lain meunang ngaropèa tina aplikasi dina hapè. Copèlna ogè diropèa dina photoshop. Kawasna motrètna ogè makè mirrorless, karasa dina kualitas warnana leuwih kentel.
Sok
anteng lamun geus nitènan potrèt wanoja anu anyar dipiwanoh dina media sosial tèh. Sok ditelek-telek
kawas anu rèk nyieun panalungtikan ilmiah bahasa
visual. Tina jejerna. Warnana. Samalah tepi ka poseu nu dipotrètna. Nya
kitu pisan kuring nitènan potrèt Jenny. Imeut nakèranan. Matak pogot jeung
matak panasaran.
Chatting tèh jadi ngulon-ngètan.
Sagala diobrolkeun. Samalah tepi ka boga nomer whatsapp-na. Tapi ditanya naon gawèna mah ukur nyebutkeun freelance. Gawèna dina poè-poè weekend. Saptu-Minggu. Kungsi tetelepèk ngeunaan
sajumlahing potrètna, naha manèhna tèh foto model? Matak kurang percaya puguh
gè meunang jawaban ti manèhna anu majar ukur potrèt reresepan. Sok popotoan
jeung baturna. Bet pamohalan hasil jeprètan anu aralus kitu ukur dijieun ku dirina
jeung baturna anu pajar pilakadar hobi.
“Kopdar,
yu,” papeupeuting Jenny nga-whatsapp.
Sontak
kuring cenghar deui, padahal harita tèh geus karasa tunduh sabab kakara balik gawè
jam sapuluh peuting. Kitu puguh ogè pagawèan tèh, kalan-kalan mah tepi ka
mondok moèk di tempat gawè.
“Hayu,
hayu,” kuring geuwat ngabales.
Kopdar tèh babasaan barudak
jaman kiwari keur nyebutkeun papanggihan. Èta ogè aya anu nyebutkeun nge-date. Tapi geus kaliwat jamanna. Nya
kitu geuning barudak di saban jamanna tèh teu welèh boga ciri has basa jeung
adabna. Dina jaman anu modèren kiwari tèh rèa hal anu anyar, kaasup dina basa
anu dipakè sapopoè. Samèmèhna mah teu kabèjakeun aya nu nyebutkeun kecap kopdar. Samalah kiwari mah merul ting pucunghul
kecap-kecap anyar kawas woles, mager, curcol,
baper, otewe jeung sajabana tèh. Basa mah terus maju sanajan tacan bisa
kaharti ku sakumna jalma anu hirup kumbuh di sabudeureunana. Enya kawas
kekecapan anu bieu pan anu ngartina tèh samet barudak dina jamanna wè, kaom milenial tèa. Samèmèhna deui disebut kids jaman now atawa barudak alay, meureun baheula mah disebutna abègè
tèa.
**
Mapagkeun
tèh di jalan lebah gapura anu di luhurna aya patung manuk galudra. Cicing
sisieunana sakumaha pamènta Jenny. Mondah puguhan rèk dipapagkeun ka imahna tèh.
Èra pokna mah. Padahal da kuring mah moal ngèra-ngèra. Atawa meureun anu èra tèh
manèhna pèdah dipapagkeun ku lalaki pantar kuring anu geus umuran, pan manèhna
mah kakara dua puluh taunan. Lebah dinya mah kuring ogè poèkeun sabab can wanoh
jeung jinisna.
Teu
lila kurunyung Jenny ti jalan jero gang. Sidik nu nyampeurkeun tèh manèhna. Panon
kuring moal kapalingan sanajan salila ieu ukur wawanohan dina media sosial. Buukna anu semu beureum ngarumbay
tepi ka puhu leungeunna. Dibeulah tengah. Rarayna atra ayeuna mah lain ukur
dina potrèt digital-na. Irungna
bangir. Panonna lir talaga nu dipasieup kekembangan. Papakèanana anu rada bèda tèh.
Leuwih basajan. Lain pakèan anu ilaharna masieup dirina dina potrèt facebook jeung instagram. Makè kaos bodas, handapna calana semu logor model kulot
pulas gading ririakan. Dandananana ukur wedak jeung lip gloss. Tapi matak nyari jeung leuwih manis.
“Jenny?”
kuring miheulaan nyambat.
“Hèy, Aa.
Tos lami?” cenah ngaaakeun. Nanya sotèh tamba wè meureun pan manèhna ogè nyaho kuring
geus aya kana saparapat jamna ngalelengkur di èta tempat. Sajolna ka dinya tèh
kuring langsung ngibèran. Manèhna nitah ngadagoan.
“Nembè,”
tèmbal kuring bari ngadongkang nyokot hèlm anu ngagantung handapeun stang
motor.
Dikitukeun
tèh manèhna nyeuleukeuteuk. Seuri anu matak gantung dèngèeun. Kituna tèh bari
gap nampanan hèlm anu diasongkeun ku kuring. Rap dipakè. Teu lila leungeunna
muntang kana tak-tak kuring.
“Tahan
nya, A,” pokna.
Jung manèhna
nangtung. Suku katuhuna nincak stèp tukang tuluy ngalèngkahkeun suku kèncana. Gèk
diuk dina jok tukangeung kuring. Teu talangkè kuring naèkeun standar motor,
tuluy mesinna dihirupan. Lampu sèn dihurungkeun sabab rèk meuntas ka kulonkeun.
Manèhna rikat ngulang-ngulang leungeun katuhuna nandakeun nitah ngerèm ka saban
kendaraan anu ngalalar ti tebèh kulon.
Jalan
ngembat ka kulonkeun. Balawirina patalimarga mirig kaayaan hatè kuring anu keur
bungangang. Panon poè beuki ngulon tapi langit mingkin cangra. Di tebèh kalèr tèmbong
katumbiri kuwung-kuwung jajap wanci pasosorè, nilemkeun bangbaluh hatè. Cahaya bagja
geus mimiti hibar tina tungtung handeuleum anu salila ieu rèhè combrèk. Sakeudeung
deui bakal karanggeum pageuh ku diri kuring.
“A, itu
katumbiri. Èndah, nya?” Jenny miheulaan nyarita.
“Muhun.
Tapi salira langkung èndah,” pok tèh saceplakna. Jeletot manèhna nyiwit kana
cangkèng kuring. Ciwit anu bakal jadi ubar kasono. Rarayna anu lemes tèh tèmbong
beureum, atra dina kaca spion anu ngahaja dilelebah ka dirina.
Kuring
jeung manèhna mangprung dina pagaliwotana kaèndahan anu cikènèh maluguran ti
alak paul. Sumebar dina pabinihan kabagja. Layung hurung lir warnaning tresna, sumirat
di antara dua hatè anu kakara wakca. Naha urang baris silih pikacinta atawa ieu
hatè bakal terus nganogèncang?
P13 –
Campaka, Oktober
2018
dicutat tina buku antologi carpon P-13 "Keretas Bodas" citakan I taun 2019
