Iwan M. Ridwan
MANGLÉ 2766 | 23 - 29 Januari 2020
Eunteung jero
kamar nèmbongkeun dirina anu keur diteuteup anteb. Eunteung tèh batur anu
pangsatiana keur Violani mah. Cenah eunteung mah teu kungsi papalimpang jeung dirina,
jeung kereteg hatèna. Teu kungsi nyeungseurikeun dirina dina mangsa cumalimba.
Teu kungsi ngarenghik nalika dirina manggih bagja. Kitu deui mun seug keur ngarasa
baluweng kawas harita. Eunteung anu bisa marengan bari nèmbongkeun rasa jiwa
sakumaha nu aya dina dirina. Enya kitu dangdanan kieu tèh nyamunikeun kaceuceub
ka jalma sèjèn? Gerentesna bari nitènna tangtungan jirimna anu mèh teu katèmbong
saha-sahana. Bandana-bis anu nyamunikeun beungeutna disidik-sidik. Ukur
sapasang panon anu tèmbong, dipencrong ku sapasang panonna. Dina gurat lawon
kayas anu mentang handapeun panonna, mangpirang kalangkang jeung kecap tingkolèbat,
sawarèh ngeundeuk-ngeundeuk sawareh deui maseuk ngawewegkeun hatèna.
“Teu langkung
Violani, Umi mah moal ngahalang-halang badè nganggo niqob atanapi nganggo
jilbab wungkul ogè, anu penting mah ulah kabuka orat sareng sing tiasa ngajagi
diri. Jeungna deui sagala rupa ogè pan kumaha niatna,” ceuk indungna basa Violani
ngaluarkeun gamis anu sasetèl jeung cadarna, tipeu bandana-bis.
“Geuning pulas
kayas, ari sugan tèh badè pulas hideung meles,” indungna pok deui bari
ngarongkong kana baju anu dikaluarkeun ku Violani.
“Saè nya Mi? Pan
Ola mah seneng warna pink, Mi,” pokna.
“Tangtos. Komo
upami dianggo ku hidep mah. Tèrang waè kana anggoan anu saè mah,” biangna semu
ngagonjak bari mimiti ngèbrèngkeun gamis nu anyar dibukana.
“Omat ulah
saukur milu gagayaan nurutan fashion dina
jamanna, keur naon awak dibunian ari
angger dipamèr-pamèr mah, komo meus-meus diposting dina mèdia sosial mah,” pok
deui Indungna teu welèh mapatahan.
“Ah Umi mah mani
kitu, isin atuh Mi ayeuna mah,” tèmbalna.
Èra cenah
ayeuna mah èksis waè dina mèdia sosial tèh.
Ayeuna mah geus ngarasa sawawa. Geus lain deui Violani anu remen sèlfie di
tempat-tempat unik tur pikaresepeun. Geus tara nyieun video boomèrang komo muka
deui aplikasi lipsing mah bet asa ku matak èra parada. Hirup tèh teu
salalawasna jadi budak alay cenah.
“Kadè Nèng Viola
tèh kacandakeun ku kelompok radikal, Ceu Haji, manglebarkeun ku geulis
sareng pinterna,” ceuk tatangga nu keur
ngariung tukang sayur hareupeun imahna. Kadèngè kituna tèh basa Violani amitan
ka indungna rèk indit ka kampus, bari geus rada jauh kadèngèna ogè.
“Ah piraku
teuing atuh, Ceu, Nèng Violani mah teu aya jeujeuhan kitu ti sepuhna,” nu sèjèn
nèmpas.
“Ih cenah ayeuna
mah keur loba kelompok anu nyumebarkeun ismeu tèroris, Ceu,” pokna deui.
“Ah naon kaitanna
pakean jeung teroris atuh?” ceuk nu sejen deui.
“Eta geuning
ayeuna keur jadi sabiwir hiji, geunjleung dipasualkeun dina tivi-tivi,” tèmbalna
deui.
“Lah mani teuing
didèngè atuh, Ceu, da anu makè dasi jeung jas ogè can tangtu tukang korupsi,
kitu deui nu makè rok mini, can tangtu manèhna tukang ngajual diri,” ceuk nu
saurang deuina panjang lebar. Kawasna mah mangmèlakeun ka Violani dumèh
hareupeun indungna.
“Tah leres, Bu,
kitu pisan,” ceuk Indung Violani nyatujuan kana omongan tatanggana.
“Tah kitu, Bu,”
ceuk nu sèjènna saur manuk bari nunjuk ibu-ibu anu boga kacuriga ka Violani.
“Enya ogè nya,
naha abdi tèh mani bodo atuh,” nu keur marilihan sayuran tèh saharita
saleuseurian.
Violani
ngarahuh. Bandana bis tèh diudar talina. Lalaunan diturunkeun. Bray beungeutna tèmbong
dina eunteung. Aduhareupan jeung dirina. Panineunganana euntreup deui dina
kajadian sèjèn nalika dirina can makè cadar. Di jero kelas harita tèh.
“Sigana pami nuju tuang buah naga tèh, damis Violani
mah janten beureum nya, tembus pandang,” Si Izul batur sakelasna semu ngagonjak.
“Enya ngan lamun
nginum kopi, bakal hideung meureun,” tèmbal baturna. Atuh di kelas tèh ramè.
“Violani mah
moal bisa dicoco reungit nya damisna tèh,” ceuk Si Izul deui.
“Naha?” tèmbal
nu lain.
“Enya atuh da
karèk ogè euntreup, reungit tèh tisolèdat mantèn bakat ku lemes jeung lèsangna èta
damis,” pokna. Kelas anu keur ngadago dosèn tèh beuki ramè.
“Ah jujur wè, maranèh
bogoh nya ka Violani,” Laras mèla ti dituna mah sangkan nu ngagaronjak eureun.
“Ih moal
kumawantun atuh kedah saingan sareng Persidèn Mahasiswa mah,” ceuleungkeun deui
Si Izul kawas anu tacan sugema. Ger atuh barudak lalaki pada-pada ting corowok
samalah aya anu tatalu kana mèja leutik katuhueun korsi tempat diukna.
Beungeut Violani
dumadak asak. Aya nu panas ngahèab tina jero dadana. Ngagolak tepi kana
embun-embunana. Bèja ti mana? Èta kekecapan tèh kawas gelap anu ngageleger
tengah poè èrèng-èrèngan. Dirina sama sakali teu rumasa deudeukeutan jeung
Gan-Gan, Prèsidèn Mahasiswa. Kungsi sotèh harita dina kagiatan seminar basa
dirina jadi ketua pelaksana remen kordinasi jeung Gan-Gan nguruskeun sawatara
keperluanana ka pihak lembaga, sarèngsèna kagiatan mah Violani teu kungsi
babarengan deui. Èta ogè pan teu paduduaan, sok dibaturan ku nu sèjèn, Laras,
Nunik samalah jeung Si Izul ogè.
Enya kitu anu
diomongkeun ku Si Zul tèh, gerentesna basa Violani ngaleupaskeun bandana-bisna.
Lain teu hayang boga papacangan kawas batur, komo bari jeung anu mikaresep ka
dirina tèh lain jalma biasa-biasa, kaka tingkat anu pinter, hadè rupa jeung hadè
hatè. Violani norowèlang jero hatèna. Samalah
Gan-Gan tèh kungsi diundang jadi panyatur dina televisi nasional jeung radio
pikeun madungdengkeun perkara aksi mahasiswa jeung Prèsidèn Mahasiswa ti kampus
sèjèn. Manèhna bèbèja ka Violani basa rèk miangna ka Jakarta. Teu boga curiga
naon-naon, meureun hayang ngabèjaan wè. Violani ogè nyaho teu saèutik mahasiswi
anu tingkulinting narèangan lawang hatè Gan-Gan sangkan bisa nyirekem di jerona.
Tuh Irsyanti, Nanay jeung Jovaria anu nèmbongkeun talajakna hayang kataksir ku
Gan-Gan. Tapi naha enya malah dirina anu jadi panineunganana?
Kapanasaranan hatèna
tèh horèng kajawab satutas sababaraha kali Gan-Gan nga-whatsapp bari ukur nanyakeun hal-hal anu teu penting tur sifatna
pribadi. Mimitina mah dirina teu welèh ngajawab naon anu ditanyakeun ku
Gan-Gan, tapi kabehdieunakeun bet ngarasa teu genah. Saban dirina ngabalesan tèh
sok tuluy kapapanjangan ngobrolkeun itu-ieu. Lila-lila bet aya kalewang dina hatè
Violani. Lewang inggis kahudang rasa anu can sakuduna tumuwuh pikeun jalma anu
tacan jadi mahromna. Leuheung basa mun manèhna langsung balaka ka indung bapana
bari teu lila tuluy mihukum dirina, najan masih karuliah ogè teu matak jadi sual,
ceuk pikirna.
Gan-Gan lain
jajaka munggaran anu ngagedoran hatè Violani. Ti saprak kelas hiji Aliyah ka Violani
geus rèa nu balaka. Tapi dirina remen mikir. Karèrèaan anu papacangan tèh malah
tigebrus kana lampah salah. Saèutik pisan samalah teu kungsi kadèngè ku dirina
anu papacangan mawa kana jalan anu leuwih hadè, ningkatkeun prèstasi akademik
upamana. Geuning ceuk bèja anu remen kabandungan boh dina mèdia masa boh internèt,
rèa anu miceun orok hasil tina pergaulan anu katalanjuran. Enya nu barobogohan tèa,
laleutik kènèh ogè rèa anu cenah dumasar kana silih pikacinta. Rèa ogè anu
silih telasan pati atawa bunuh diri balukar kanyenyerian. Nu matak sok rus-ras
ka lebah dinya Violani mah mun seug aya nu ngajak hahadèan tèh. Lain teu boga
kereteg cenah, da hatè mah saruwa rupana. Saruwa dijieuna tina daging sakeupeul.
Gampang katoèl jeung gampang neundeun ngaran jalma anu sikep jeung paripolahna
pikayungyuneun. Gampang kabeulina. Tapi sakumaha solèhna lalaki ari geus
paduduaan jeung nu lain mahromna mah teu burung dibaturan ku nu katiluna, sètan
tèa. Tug tepi ka danget ayeuna aya kana welasna jajaka anu hantem sèsèlèkèt
mukakeun panto hatèna, tacan kungsi aya nu diunggahkeun.
“Èta tèh
lantaran kamu geulis teuing, Ola,” ceuk Laras bari ngagonjak. Ngobrol kituna tèh
teu kahaja basa ngariung di kantin jeung pada batur kuliahna. Bongan harita
ditanya ku Laras ngeunaan pangalamanana.
“Ah maenya aya
paribasa geulis teuing Laras mah,” Violani nèmpas.
“Siga anu tara ngaca
kamu mah. Sakitu raray siga meunang nginjeum ti pangeusi surga. Penyair puitis ogè
moal bisa ngadèskripsikeun, niatna nyieun puisi jadina malah surat cinta geura,”
Laras beuki norowèco.
“Deuh. Diaminkeun
wè sugan enya jadi pangeusi surga. Tapi da ari kitu-kitu teuing mah kacida
atuh, Ras,” Violani ngarahuh. Ari Laras mah malah seuseurian nènjo Violani siga
anu kesel ka manèhna tèh.
Dina eunteung, Violani
nyidik-nyidik deui beungeutna. Anu disidik-sidik tèh ayeuna mah beungeutna anu
geus teu kahalangan ku salambar lawon kayas. Ngahuleng saendeng-endeng. Enya
kitu dirina tèh geulis teuing. Geulis teuing tèh kumaha? Hatèna pinuh ku patalèkan.
Ceuk pangrasana mah teu bèda jeung batur. Halis nya di dinya pernahna dina
luhureun panon. Irung nya lebah dinya luhureun biwir, ditepungkeun ku
ruruncang. Pakulitan anu cenah ceuk batur hejo carulang, apanan galib rupa
kulit sarupa kitu mah. Samalah loba keneh nu sèjèn ogè anu leuwih bodas, leuwih
beresih. Nya naon atuh anu ngalantarankeun rèa lalaki anu kapèngpèongan ku
dirina. Teu di mana teu di mendi. Saban anu nènjo dirina teu welèh nuturkeun ku
paneuteupna. Samalah rèa anu tuluy ngahèroan bari nuturkeun. Rungsing keur
dirina mah. Tong boroning jalma saliwat atawa lalaki anu reugeujeug, lalaki anu
sakuduna leuwih boga adab jeung tatakrama ogè kawas anu teu bisa naha gedur
kairutna ku dirina. Sok hayang ngageroan dirina, padahal taya hal anu penting. Nu
matak sakapeung mah manèhna ngarasa teu jongjon iinditan. Nya ti dinya dirina
panjeg rèk nyumputkeun naon anu jadi kapunjulan anu dititipkeun ku Pangèran
dina dirina. Sugan jeung sugan ku cara kitu mah teu rèa anu uluksalam kana jero
hatèna.
“Pantes kamu mah
makè cadar tèh, mèmang sakuduna sih ceuk saya mah. Hukumna gè wajib meureun,” Laras
nyarita deui basa munggaran panggih jeung Violani anu geus makè cadar.
“Sebel ah Laras mah
kitu waè nyarios tèh,” Violani semu judes. Atuh Laras mani ngabarakatak.
“Hayu atuh Laras
nganggo, mèh abdi aya rèncang,” sambung Violani.
“Ah, saya mah
teu dicadar gè teu loba nu ningalikeun, La. Teuing lamun makè rok mini mah
meureun matak jadi pusat perhatian,” pokna ditungtungan ku seuri.
“Ih, wani kitu?”
Violani semu reuwas.
“Henteu atuh, kè
bisi ditanya geus milu pèrang di mana, Palèstina, Iraq, Suriah atawa
Afganistan? Èta dina bitis aya urut pelor,”
“Ngacapruk ah,”
Duanana uplek
ngobrol kawas anu bungah. Tapi sanggeus sababaraha lila pok deui Laras nyarita
anu daria.
“Tapi
ditingali-tingali tèh, kamu makè cadar asa jadi leuwih geulis, jadi leuwih
pikaresepeun lalaki geura, suwèr,” gap kana hapè tuluy sèlfie paduduaan.
Duanana nyidik-nyidik.
“Tuh pan kamu
mah siga modèl èndors,” pok deui Laras anu nyarita. Violani mah teu nyarita
sakemèk-kemèk acan.
“Upload I.G ah
nya, caption-na ‘bersama artis
hijrah, mantul, mantap betul’,” Laras
ngerewek hapèna anu keur dicekel ku duaan.
“Ulah atuh
Laras, kè abdi disangka....” Violani teu kebat ngomongna lantaran ditukang aya
nu uluk salam ka maranèhna.
“Waalaikum
salam,” duanana mèh bareng ngajawabna.
Nu uluk salam tèh
nyampeurkeun ka hareupeun Laras jeung Violani. Horèng Gan-Gan. Teuteupna kawas
anu hookeun. Panonna teu ngiceup-ngiceup, ngan teu lila kituna tèh, luk tungkul
bari tuluy nanya.
“Violani?” cenah
semu kumeleter.
“Muhun, Kang,” tèmbal
Violani halon.
“Pangling nya,
Kang Gan,” Laras milu nèmpas. Nu ditanya teu nèmbalan.
Kaayaan kantin
anu sakitu ramèna tèh karasana ku hatè Violani mah rèhè combrèk. Komo ku
Gan-Gan mah, nu aya tèh kawas ukur manèhna jeung Violani anu pada-pada
ngabigeu. Kecap-kecap anu ilaharna rantuy dina saban pentangan inget duanana
dumadak maluguran. Nu karasa ukur keteg jajantungna anu kumaranehna keur
satekah polah dipondah.
“Ola,” sora
indungna ngagèbahkeun panineungan Violani sababaraha poè katukang. Lol indungna
ti jero kamar.
“Ummi, mani
reuwas. Aya naon, Mi?”
“Tuh di payun
aya tamu, saurna mah badè mendakan hidep,” Indungna nungtunViolani kaluar ti
kamarna.
“Saha, Mi?”
Violani nanya, kituna tèh bari ngarawèl bandana-bis anu ngalumuk dina kasur.
“Duka da sareng
sepuhna, saurna mah rèrèncangan hidep di kampus,”
“Istri?” Violani
panasaran. Rap bandana-bisna dipakè deui.
“Pameget. Mani
kasèp,”
Brèh. Atra anu
keur dariuk dina korsi hareup tèh salah saurangna Gan-Gan. Sontak hatè Violani
ratug tutunggulan kawas sora dulag malem takbiran.
Bandung, 8 November 2019
* Bandana Bis nyaèta salah sahiji rupa
cadar anu model panutup beungeutna dikaput sisina makè bisban atawa pita, dina
bagian luhureun panon makè tali. Ari makèna dibeungkeutkeun ka tukang kawas
bengker.